روزهای پسرانه

  پسران‌م علی‌رغم تمام شباهت‌های ظاهری و فیزیکی که دارند؛ تفاوت عمده و فاحشی دارند و آن این‌که،‌ در هشت ماهگی پسرک کوچک، ما جرأت خوردن و آشامیدن هیچ چیزی را پیش از چشاندن‌‌‌ش به او نداریم شکر خدا، پسرک کوچک‌تر خوش خوراک هست. همان چیزی که پسرک بزرگ‌تر نبود (کلاً‌ اهل خوردن نیست) و تا همین لحظه که چند ماهی از چهار سالگی‌اش می‌گذرذ برای خوردن هر چیزی همه‌ی آبا و اجدادمان را به ترتیب قد به جلوی چشمان‌مان می‌آورد   همچین پسرانی داریم ما          + خدایا شکرت + شواهد و قرائن حاکی از آن ا...